Vakantie 2010 8 september – 20 september Johannesburg 20 september – 30 september Bloemfontein 1 oktober weer thuis in Zaandam Woensdag 8 september 2010Om
half 8, kant en klaar, bepakt en bezakt, worden we naar Schiphol
gebracht door Wijnand. En, na even in de lekkere geurenshop geweest te
zijn, gaan we meteen door, op ons langzame tempo, naar gate F8 om in de
koffiecorner een bakkie te doen (met gevulde koek). Die gevulde koeken
zagen er zó lekker uit dat we er ook maar 2 voor Harry en Leda hebben
gekocht, want die zijn er ook gèk op. Donderdag 9 september 2010
Goed
bed, beetje smaller dan we gewend zijn, paar keer kramp in de benen
gehad, maar toch om 8 uur uitgerust opgestaan. Wat een douche! Het lijkt
wel een waterval. Heerlijk. De koffers uitgepakt en de kast ingepakt,
opgeruimd staat netjes. Alsof we thuis zijn. Vrijdag 10 september 2010Alweer een mooie dag. De zon is al vroeg op hier. Onze wekker gaat om 8 uur. Rustig toilet gemaakt en ontbeten en met Dave gepraat. We worden om 10 uur opgehaald en met Leda rijden we naar het Z00-lake. Een man-made meertje met een eiland erin waar het wemelt van reigers, blauwe en koe- en witte reigers en veel eenden, ganzen. Het prachtige restaurant MOYO
biedt plaats aan velen, maar we waren op dit moment de enige gasten. We
dronken koffie en cheesecake. Prachtig opgediend met verschillende
kleuren en motieven siroop. We maken nog een wandeling langs het meer
voor we teruggaan naar huis. Zaterdag 11 september 2010Bij het opstaan was het een bedekte lucht en iets kouder. Hoewel we naar de biologische markt zouden gaan is het plan gewijzigd in "Pretoria". Rustig ontbeten en om kwart voor 10 werden we opgehaald. Op de M1 botsten we al snel op een flinke file omdat er op een punt gewerkt werd aan een viaduct dat bij het nieuwe Gautrein-projekt hoort. De Gautrein rijdt al tussen Johannesburg en de Olivier Tambo luchthaven, maar is nog niet klaar richting Pretoria. De file duurde ca. 45 minuten. Aangekomen in Pretoria werden we afgezet bij het Rozenpark en Harry en Leda hadden daar in de buurt een afspraak. Een mooi aangelegd parkje, maar nog even te vroeg in het seizoen om de bloemen te kunnen bewonderen. Wel zagen we al gauw een paar kieviten met jongen. Na een rondwandeling hebben we van alles genoten op een bankje bij de uitgang tot we weer opgepikt werden.
Harry reed naar de Union Buildings (regeringsgebouwen) en daar
stapten we uit om van het uitzicht over de stad en de wandeling door het
park te genieten. Wat mooi!! Zondag 12 september 2010Beetje
koud tot de zon verschijnt en dan wordt het al gauw behaaglijker. Als we
na het ontbijt op onze kamer komen is het daar alweer schoongemaakt en
in orde. Dat doet Marilyn zelf en Dave zorgt voor het ontbijt. Gerald en Judy vragen of we thee komen drinken. Haar broer en schoonzus zijn er ook. Luuk blijft thuis. Heerlijk met een suikerlaag bedekte cake gegeten. Ook Nicky kwam, leuk haar weer te zien. De gesprekken gaan te snel voor mij om te volgen, maar dat geeft niet. Om 6 uur weer naar huis, de zon stond al laag. Met Tanja weer gekaart en later op de avond doorgebracht met Rummi, ook met Leda. Lekkere soep gegeten tussendoor. Toen we stopten was Luuk al in slaap gevallen op de bank. Tanja bracht ons naar huis. Maandag 13 september 2010We
hadden al een telefoontje gekregen dat we op deze dag zouden worden
opgehaald door Shannon, de coördinator van het kinderhuis Craighall van
de Sunshine Centre Organization. Om 9.15 uur stond Shannon aan de poort.
Hartelijk weerzien en we reden meteen weg. Op naar Elsburg waar Carol
coördinator is. Het is een hele rit, via de tolweg.
Dinsdag 14 september 2010Om 8.30 uur haalt Shannon ons op en brengt ons naar het hoofdkantoor. Directeur Melinda Cupido was daar en de nieuwe financiële manager, veel nieuwe gezichten Samen om de tafel gezeten en gesproken. Ik had een paar presentjes mee, waaronder een tasje met sieraden. Daar was Melinda erg blij mee, omdat ze bij gelegenheden hiervan kon uitdelen aan de vrouwen en meisjes van Sunshine. Het fotoboek Zuid-Afrika 2008 van ons vorig bezoek werd bewonderd; veel herkenning van de kinderen en de moeders. Shannon ging weg en Makaya, de nieuwe coördinator voor Bambisanani, kwam ons tegemoet. Hij bracht ons ook met de auto naar Bambisanani. We zagen
het eerst Mabel, dikke omhelzing. Maar ook Jumaima (ze heeft weer een
examen gehaald en kan verder opklimmen in haar carrière) Catharine en
Zanele. Veel kinderen speelden buiten; in de klassen waren ook nog
kinderen, vooral die niet konden lopen en klimmen. Mr. Right, de
tuinman, was overleden. We werden voorgesteld aan de nieuwe
tuinman William, leraar en farmer uit Zimbabwe. Samen met een
vrijwilliger waren ze in de groentetuin aan het werk. Er waren "bedden"
gemaakt om groente te kunnen planten. Ik werd gevraagd om de eerste
tomatenplantjes te planten, samen met William. Dat liep voorspoedig,
gelukkig.
We waren pas om 5 uur thuis en om 5.30 bij Harry en Leda. Het was mijn dag
om te koken en ik had zuurkool met echte Gelderse worst meegenomen van
huis. Harry heeft ervan gesmuld! Woensdag 15 september 2010
Shannon komt om 9.30 uur. Surprise dag! Daarna was de gang naar het restaurant. Thando had chicken en chips besteld en dat was heerlijk. Aan de wand foto's van cricket-journalisten en slaghouten met handtekeningen van Wereldcup 2003. Ook van een Nederlands team met het jaartaal 2003. Met zijn 5en gingen we weer naar de auto, maar nu naar de Banner of Hope. Op het voetstuk van de Banner zaten een paar vrouwen lekker in de schaduw even een werkpauze te houden. Daarna naar het Workersmuseum aan hetzelfde plein. Erg interessant. Shannon heeft gehoord van de Biketourzuidafrika die we in 2003 hebben
ondernomen. Dat vindt zij geweldig. En ... in 2013 is dat 10 jaar
geleden. We kunnen dan misschien weer een fietstocht organiseren met
sponsors en al. Met Hollandse en Zuid-Afrikaanse fietsers. "Mogen wij
dan in de volgauto zitten?" vragen wij. Dat is meteen geregeld. Een idee
om verder uit te werken en hier en daar ter tafel te brengen. Daarna
was er een snack en drankje, heel lekker. Nu ging ook de "silent auction"
open. Dat betekent, dat je op een papier met de naam van de artiest en
het object vermeld je bod kan opschrijven. Wie tenslotte het hoogste
heeft geboden was de gelukkige koper. Er kwam een studente naar ons toe
die voor de Universiteitskrant over deze avond moest schrijven. Het was
heel leuk om dit mee te maken. Donderdag 16 september 2010Als Shannon ons om 10 uur komt ophalen gaan we eerst naar een adres waar vluchtelingen wonen in Yeoville. Een Duitse psychologe, Jolanda, zorgt daar voor vluchtelingen. Ze heeft gebeld en gevraagd of er ook hulp mogelijk is voor gehandicapte kinderen van vluchtelingen. We gaan daar naartoe en halen twee vrouwen en kinderen op die in Craighall komen praten over hun kinderen. Aangekomen in Craighall was het weer handen
schudden en kregen we een rondleiding langs de klassen. We zagen nu
Joshua weer terug. Vier jaar geleden (in 2006) was hij ons al opgevallen; dat
jongetje in de ballenbak, die zich verder niet kon bewegen. Maar nu was
er groot nieuws! Joshua kon lopen aan de rekstok. En we hebben het
gezien. Eerst met de handen een stukje naar voren en dan ook met de
benen. Voetje voor voetje, langzaam liep hij door de rekstok zijn
oefening. Groots! En hij blijft lachten. Een geweldig joch! Veel foto's
gemaakt en onze foto's afgegeven in de computer van Shannon. Vrijdag 17 september 2010Een
rustig ochtendje gehad. Ik heb Roedi gebeld om een afspraak voor
zaterdag te maken. En dan zal hij ons komen afhalen voor een bezoek aan
zijn gezin. Zaterdag 18 september 2010Rustig ochtendje in de tuin. Roedi kwam ons even na 2 uur ophalen. Met Hanneke, Marle en Siska. Even verkeerd begrepen dat wij naar hen wilden komen. Oef: nou dan de achterruimte leeg gemaakt en Siska, klein van stuk, kon daar zitten zodat wij allen in de auto pasten. Met een volle bak huiswaarts in Randburg. (Voorheen woonden zij in PE.) Sinds een paar maanden hebben zij in Randburg een huis, met tuin rondom. Mooi aangelegd, maar ze zijn nog bezig met planten. En een zwembad in de tuin. Marle en Siska ontmoeten we nu voor het eerst. Roedi en Hanneke hebben we in 2006 bij Pierre ontmoet. We hebben het fotoboek 2008 meegenomen en dat wordt door iedereen bewonderd. Vooral de 'onbekende' familieleden van Willems' kant en speciaal oom Faai en zijn kinderen, fijn om ze weer te zien!! Roedi heeft koffie gemaakt, want we blijven Hollandse koffieleuten.
We
zitten lekker onder de waranda en praten met elkaar. Onderwijl maakt
Roedi de braai klaar en Marle is in de keuken bezig. We genieten samen
van de maaltijd en er is honderduit te vertellen of te vragen van 2
kanten. De mogelijkheid een Plekker-reünie te organiseren komt weer naar
voren. En misschien is Marle wel de 'organisator' om het te
bewerkstelligen. Dat ligt haar wel. De meegenomen kwartierstaat voor
Siska (als jongste Plekker in dit gezin) wordt zeer op prijs geteld. De
kwartierstaat gaat terug tot het jaar 1550.
Zondag 19 september 2010De wekker gaat al vroeg en we zijn mooi op tijd klaar. Martien Jonkers komt ons om 8 uur ophalen. Leuk weerzien na 4 jaar. Veel om over te praten en nu gewoon alles in het Nederlands. Martien rijdt naar de Holy Grace Bible Church in Soweto. Het laatste stukje gaat stapvoets vanwege de drukte. Er worden parkeerplaatsen aangewezen. We gaan alvast naar binnen terwijl Martien op zijn vrouw Busy wacht. Ze is prachtig gekleed, want het is vandaag een feestdag zodat veel mensen, mannen en vrouwen, in authentieke kleding naar de kerk komen. Achterin zijn nog 4 plaatsen naast elkaar vrij, daar nemen wij plaats. Op grote videoschermen zijn al diverse boodschappen te zien. Zoals: "gevonden voorwerpen naar de balie brengen s.v.p." en "Jeugddienst in de Jeugdhal" (1500 plaatsen) en: "3 kwartier voor het begin van de dienst zal begonnen worden met zingen". De kerk heeft plaats voor 5000 mensen, allemaal bezet, en buiten staan ook nog rijen stoelen aangeschoven. Als het zingen begint schrikken we eerst van het volume. Harder kan niet, alle registers staan open. Op het podium, waar muziekanten staan en een koortje, komt een zanger een lied zingen en daarna een andere zanger of zangeres een volgend lied. En dat gaat dus 3 kwartier door. Er wordt vooral ook veel meegezongen door de kerkgangers. Staande en met de handen wuivend. Een vrouwelijke pastor opent de dienst en kondigt aan dat er een film zal worden getoond over het 25-jarig bestaan van de kerk. Begonnen door de dominee in een schoolgebouwtje. Het was een mooie overzichtelijke film. Door de duur van de film hield de dominee het "kort" vandaag. Er werd veel gezongen, zelfs met links en rechts op danspassen. En tenslotte de preek, vol met ruggespraak of kwinkslagen naar de gelovigen. Tenslotte een kort woord door de dominee-penningmeester over de collecte. En na 2.5 uur kwam er een eind aan deze dienst om ca. 12.15 uur, maar om 13 uur begon de 2e dienst vandaag en vanavond nog een dienst. Dat is 3x per dag 5000 mensen in deze kerk. Met Martien en Busy gingen we naar de shopping Mall in Soweto naar de Kodakwinkel. We hadden alle twee problemen met het fototoestel. Dat kon makkelijk opgelost worden. En een lekker bakje leut hadden we ook wel weer verdiend. Martien is tourgids voor Soweto en Johannesburg, maar Busy is ook een zaak begonnen. Zij brengt fietsroutes door Soweto aan de man. We vertellen van de plannen in 2013 weer een fietstocht te organiseren en zij worden er meteen warm voor. Martien ziet dat wel zitten. Daar moet verder aan gewerkt worden. We hebben Busy naar haar moeder gebracht om hun zoontje Fana op te halen. Hij is al 4 jaar oud en een leuke knul geworden.
Ook
leuk om Busy's moeder weer te zien. Buren en buurkinderen kwamen ons
begroeten. Maar we gingen verder, door Soweto heen naar Kliptown, waar
de tafels met het Freedomcharter in een monument zijn vastgelegd. Met
een marktplaats eromheen. Martien vertelt veel over bijv. de nieuwe huisjes
in Soweto en
hun bewoners en in 1 huisje heeft hij gevraagd of wij binnen mochten
kijken. De bewoner stemde toe. De huisjes zijn voor mensen die in een
krot woonden en geen inkomen hebben. Ze hebben allemaal dezelfde
afmeting. Met een tuintje voor en achter (met mogelijkheid voor bloemen
of groenten) en vrijstaand. Het huisje bestaat uit een kamer/keuken, 2
slaapkamertjes en een badkamer met wc en douche. Is voorzien van (koud)
water en van een elektriciteitsmeter. Het water is gratis, en als men
elektriciteit wil gebruiken dan moet men de leidingen aanleggen en met
een code de elektriciteit betalen. Men mag verbeteringen en/of aanbouw
aanbrengen, maar het mag geen krot zijn. Na 5 jaar wordt het huisje
opnieuw bekeken en gekeurd. Als alles goed is dan wordt de bewoner
"eigenaar".
|
|
Deze site is voor het laatst bijgewerkt op 11/22/10