Vakantie 2008
28 augustus – 8 september Johannesburg
8 september – 12 september Bronkhorstspruit
12 september – 19 september White River
19 september – 26 september Ballito
26 september – 5 oktober Bloemfontein
6 oktober weer thuis in Zaandam
Vrijdag 26 september 2008
De dag om af te reizen naar Bloemfontein.
Zoals 'gewoonlijk" deze
dagen worden we om 7 uur gewekt door Lucas Steijn met deze keer 'lawaai-koffie'.
Gelukkig had ik een potje Nescafé, zodat we er een drinkbaar kopje van
konden maken. Lekker ontbeten en toen weer naar de kamer. Koffers
pakken, maar opgelet, ik had nog niet al het wasgoed terug. Alles zoveel
mogelijk ingepakt en de koffers nog maar open laten staan voor de rest
van het wasgoed. Op het terras genoten van het uitzicht. Om 11 uur het
wasgoed van de lijn gepakt en droog of niet droog alles ingepakt. Zo dat
was klaar. Wachten tot het 12 uur werd, dan worden we opgehaald.
Plotseling komt de jongeman, hulp van Lukas, op het terras roepende: "de
dolfijnen, dolfijnen" en toen ontdekten we voor het eerst een groep
dolfijnen net onder de kust. Foto's gemaakt, maar eigenlijk tè ver weg.
Gelukkig nog net gezien. Afscheid genomen van Lucas Steijn ("Waarom mag
ik jullie niet naar het vliegveld brengen?") en zijn personeel en
om 12 uur naar beneden aan de weg gestaan waar we wachten op Ewald en
oom Faai die ons naar het vliegveld zullen brengen. Zoals we inmiddels
gewend zijn komen ze pünktlich.
Onderweg passeren we het nieuwe vliegveld in aanbouw 15 minuten van Ballito. Het vliegveld moet klaar zijn vóór "2010 - the Worldcup", maar nu moeten we nog naar Durban International op 45 minuten autorijden afstand.
Voor de deur gestopt,
koffers eruit en afscheid genomen van oom Faai en Ewald. We vonden al
snel de incheckbalie voor Domestic. Het was een lange rij, maar toen we
aan de beurt waren werd ons gezegd: U bent te vroeg, komt u maar om 3 uur
terug. Alles weer opgeladen op de kar en aan de loop gegaan. Bij een
terras neergestreken en koffie met broodjes besteld. We raken aan de
praat met een meneer, zijn vrouw kwam uit Holland en heette Appel. Dat
was een bekende schilder, kijk het maar na op Internet. Ik wilde
natuurlijk naar www.dezuidkanter.nl
verwijzen, maar bedacht dat hij de page over Karel Appel wel zou vinden
als hij op Google Karel Appel zou intikken. We hadden nog 2 uur te
zitten om de wereld aan ons te zien voorbijtrekken. Om 3 uur weer naar
de incheckbalie, gelukkig was de rij nu niet zo lang en we werden
geaccepteerd als passagiers. Door naar Gate 8 voor Bloem. Toen de
melding van de vlucht op het scherm verscheen kwam er al gauw het woord
"vertraging" achter. Niet om 16.30 uur maar om 17.10 konden we instappen
en vlogen niet zo hoog, zodat we prachtig de besneeuwde Drakensbergen
onder ons konden zien. Het was een turbulente, maar mooie vlucht.
De afhandeling, alleen
bagage pakken, ging en al gauw konden we Pierre ontmoeten. In de Isuzu
naar huis en onderweg KFC-eten meegenomen. Dat was lekker. Later kwamen
Sandra, Annemieke en Karel thuis. Alle presentjes gegeven. Boeken,
stroopwafels en zo meer en een tegeltje van het oude station Zaandam. Pierre heeft nog brieven aan zijn vader geschreven door neven Plekker in
de Oranjestraat in Zaandam. De buurt is verdwenen, maar was gelegen voor
het oude station, afgebeeld op het tegeltje.
Glaasje welkomst wijn en lekker slaap!
Zaterdag 27 september 2008
Opgestaan. Alles nog in rust. Pierre maakte koffie en thee voor ons met rusks. Marique hebben we nog even kunnen begroeten; ze vertrekt zo voor een studieweek in Mamalodi, een voormalige township bij Pretoria, om met kinderen te werken. Marique heeft nog even het Plekker-fotoboek kunnen bewonderen. Pierre moest haar wegbrengen en daarna hebben we lekker broodje jam en kaas gegeten. Oom Faai gebeld en hij zei "net ordentelijke koffie te hebben gezet". Lekker in de tuin gezeten en genoten van de zonnewarmte. Om 4 uur met Pierre naar het winkelcentrum. Daar vonden we een nieuwe grote plastic tas met een tijger erop en een mooie beker voor Astrid.
Weer thuis gekomen heb
ik geschreven en Pierre kookt. Karel maakt buiten het vuur aan voor de
braai. Daarop worden de stukken beef gebraden. We eten aan tafel als ook
Sandra van het werk aan de Universiteit* is thuisgekomen. Karel heeft de
aardappelsalade gemaakt! Recept om op te vragen.
*De cursussen die in de vakantietijd gegeven worden zijn verplichte cursussen voor onderwijzers met het doel het onderwijs te verbeteren. Naast de verplichte cursussen worden ook de scholen bezocht door inspecteurs en worden de hoofden van scholen geholpen alles op een goede manier te regelen op hun school.
Na gezeten met een kelkje port en op tijd naar bed.
Zondag 28 september 2008
Om 9 uur gepikt en gedreven. Pierre, Sandra en de kinderen waren ter kerke. Wij maakten ontbijt en maakten het ons gezellig in de tuin.
Ik lees nu FA Venter: "Wit Oemfaan" in het Afrikaans. Als je 'hardop' leest begrijp je het Afrikaans wel, maar het gaat langzaam.
Na de kerk hebben we
samen koffie gedronken met melktert en lekker zitten praten. Sandra
moest weer even naar de Uni en Pierre begon aan de maaltijd van vandaag.
Eerst de braai aan en toen de driepootpot erop met olie en lamsvlees
erin. Toen dat lekker gesudderd had kwam daarbovenop aardappelen, kleine
courgettes, wortelen, grote spruiten (die ze hier Brussels lof noemen)
en champignons. De pot helemaal vol. En dat moest ook nog tot 2 uur lang
blijven sudderen. Wij zaten er lekker warm bij onder de parasol. De
tafel was mooi gedekt en het potjekos was heerlijk, het vlees lekker
zacht.
In de zitkamer gezeten zag Luuk een 'hop' in de tuin lopen. Er zitten er hier twee, zei Pierre. De komende week proberen een mooie foto van de hop te maken. Oma gebeld en José goede reis naar Bosnië gewenst. Nog tot de laatste zonnestralen buiten gezeten, gelezen, gepraat, de watersproeier steeds verplaatsend. Maar ná 6 uur in de zon weg en zitten we binnen, met een jasje aan want het is dan een slag koeler. Nog een laat kopje koffie met een broodje kaas al pratende gegeten. Maar om 9 uur is het weer bedtijd voor deze mensen die morgenochtend al vóór 7 uur klaar moeten zijn voor de nieuwe werkdag.
Maandag 29 september 2008
Om 7 uur schijnt de zon al in de kamer, maar 'pas' om 8 uur opgestaan. Het is stil in huis, alleen de hulp is aanwezig. We zullen om 12 uur worden opgehaald om het rijbewijs van Annemieke op te halen in Dewetsdorp, 60 km hier vandaan. (Generaal De Wet in Boeren Oorlog I, dorp gesticht in 1880) Generaal De Wet ligt begraven bij het museum en het Vrouwenmonument buiten Bloemfontein. De reis was één uur heen en één uur terug door uitgestrekt schier oneindig land. De boodschap duurde 5 minuten: Annemieke had haar rijbewijs.
Teruggekomen hebben we
een broodje gegeten en hebben we ons weer in de tuin genesteld. Ook heb
ik heerlijk in de hangmat gelegen onder de bomen. Om 6 uur kwam ieder
weer thuis, eten koken, samen gegeten. Annemieke ging koffers pakken
voor een paar dagen naar Johannesburg met vrienden. Morgenochten om half
5 moet ze bij de Interliner-bus zijn. We hebben gezellig zitten praten
tot het bedtijd was.
Dinsdag 30 september 2008
Rustige dag, gelezen, spelletjes gedaan, gerust. Om 6 uur kwam Pierre en Sandra thuis van het werk en hebben we lekker kos gegeten en gesels.
Pierre had zijn laptop mee en Luuks foto's hebben we daarop gezien en daarmee ook de foto's van de Plekkers die we op deze reis ontmoet hebben in White River en in Ballito. Pierre vond het heel leuk om nu ook voor het eerst de familieleden in White River te zien.
Het was al laat toen we gingen slapen.
Woensdag 1 oktober 2008
Pierre kwam thuis met het bericht dat hij Rubaix Plekker had gesproken en dat we zaterdag bij haar en haar man Nick Bezuidenhout op bezoek kunnen gaan. Dan gaan we vrijdag op weg naar Klerksdorp, 330 km ten noorden van Bloemfontein. Een plaats ten Oosten van Johannesburg. Morgen zal Pierre ook logies bespreken en we maken er een toeristische route van!! Leuk vooruitzicht. Na het eten ging Luuk naar bed, hij voelde zich grieperig. Met Pierre na gesels en tot 9 uur veel gepraat.
Donderdag 2 oktober 2008
Geen aantekeningen gemaakt.
Vrijdag 3 oktober 2008
Pierre moet deze ochtend zijn rijbewijs vernieuwen, maar daarna kunnen we starten. Wat spullen in een tas gepakt; we reizen licht dit keer. Om ongeveer 11 uur zijn we gestart. Al gauw zijn we buiten Bloemfontein en de weg lijkt regelrecht naar Klerksdorp te gaan. We passeren Bultfontein Route 700, langs Soetdoring, Modderrivier, (warm water) Florisbad met opgravingen en zoutpannen met een bijbehorend dorpje van een paar huizen. Wesselsbron en Bothaville Route 719, waar we bij de Spur een lunch hebben genoten. Door via de Vaalrivier komen we in de Noord-West provincie, Orkney, Klerksdorp.
We hadden logies geboekt bij Classic Stays Guesthouse en waren spoedig op onze bestemming. We hadden een aardige kamer aan de binnenplaats en even verderop aan de tuin was de kamer voor Pierre. In het midden stond een grote boom en al snel zagen de vogelliefhebbers een rooikophoutkapper, man en vrouw en het nest in de boomstam. Het mannetje hield de wacht in het nest en zat af en toe lekker naar buiten te kijken met zijn kopje buiten de stam of het nog veilig was. Luuk was nog steeds niet in orde en wilde niet mee uit eten gaan. Pierre en ik op zoek naar het centrum en daar vonden we een visrestaurant, evenknie van een Ocean Basket. Daar hebben we heerlijk gegeten.
Zaterdag 4 oktober 2008
Een telefoontje naar
Rubaix maakte duidelijk dat we welkom waren en we zaten niet zo ver uit
de buurt. We vonden de straat makkelijk. Toen de auto tot stilstand kwam
zagen we al dat er iemand aankwam lopen en dat was Rubaix. Dochter van
Frederik Luiten Plekker en Freda Plekker. Kleindochter van Willem
Plekker uit Zaandam van achter het station in het Westzijderveld bij
molen de Pet. Het was een hartelijk welkom en al gauw kwam ook haar man
Nick Bezuidenhout naar buiten om ons welkom te heten. We maakten het ons
gezellig binnen, de koffie stond al klaar en Rubaix had gemberkoek
gebakken waar we slagroom op konden doen. We moesten natuurlijk
eerst uitleggen wie we waren en al snel kwam het op de stamboom, die op
vraag van oom Faai en zijn zonen in 2005 op Internet gezet is. Ook had
ik eerder Rubaix gevonden via Internet en een e-mail geschreven. Die lag
nog in een la, maar ze had (nog) niet geantwoord. Het Plekker-fotoboek
werd met grote belangstelling bekeken en ook het familie fotoboekje van
Luuk. De moeder van Rubaix was Freda Plekker, bij Luuk bekend als
dichteres. Rubaix vertelde dat haar moeder op 40-jarige leeftijd
begonnen is met het maken van gedichten. Er zijn twee bundels uitgegeven
met de titels: Petisie van 'n loodsoldaat (1966) en Menner (1972).
In 2005 hebben wij in Johannesburg de verzamelde Afrikaanse gedichten
gekocht en daarin staan twee gedichten van Freda Plekker. Ook in het
later (in 2008) uitgegeven werk van Gerrit Komrij staan twee gedichten.
Rubaix kwam even
later de kamer binnen met nog een exemplaar van een van de dichtbundels
en zij heeft er een opdracht in geschreven en gaf het aan Luuk, die er
erg blij mee is. Inmiddels was hun dochter Frederika (naar oma
genoemd, maar afgekort als Erika) binnen. Samen hebben we de
meegebrachte uitdraai van de Stamboom lijn Willem bekeken en al gauw
werden er verbeteringen en aanvullingen bij geschreven. Prachtig! Zo
komen we verder. We hebben verschillende foto's gemaakt tot het tijd was
om iets te gaan eten.
Samen zijn we naar een Tuincentrum/kwekerij gereden waar een eethuisje was. Heerlijk pannekoeken gegeten, opgerold en gevuld met lekkers naar keuze. Toen was het weer tijd om afscheid te nemen en te danken voor de leuke dag met deze 'nieuw ontdekte' familieleden. We hebben gegevens uitgewisseld en zullen in de toekomst kontakt houden.
 |
Agter jou oë Agter jou oë Freda Plekker
Eers het jy gepraat Eers het jy gepraat Freda Plekker
|
Heilige ibis
En God het, |
De terugweg was lang,
maar nu hadden we zoveel om over na te denken en te praten, dat we geen
tussenstop hebben gemaakt en in een keer terug gereden zijn naar
Bloemfontein. Om ca. 7 uur waren we thuis en gingen we meteen naar de
supermarkt. Wat zullen we eten? Laten we genieten van een glaasje wijn
met daarbij crackers en verschillende soorten kaas. Zoals we dat bij
feestelijke gelegenheden doen thuis. En zo hebben we deze dag, maar ook
deze vakantie afgesloten met een gezellige zit en gepraat. Tenslotte:
"Als jullie weer komen gaan we naar de Kalahari", belooft Pierre.
Zondag 5 oktober 2008
Koffers gepakt. In de tuin gelezen, Luuk was nog steeds niet geheel in orde. Samen met Pierre de lunch gebruikt. Marique en Annemieke zijn inmiddels weer thuis gekomen van hun korte vakantie. Sandra en Karel komen vanmiddag pas thuis, dan zijn we al weer naar het vliegveld. Pierre brengt ons weg, we drinken nog een koppie en dan is het weer zo laat: instappen. . .
Dank je Pierre voor alles, we hebben een geweldige week gehad. Met als hoogtepunt het bezoek aan Rubaix en Nick.
